sübutsuz — sif. Heç bir sübutu, dəlili olmayan, sübut edilə bilməyən. Sübutsuz ittiham. Sübutsuz iddialar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bidəlil — f. və ə. 1) səbəbsiz; 2) sübutsuz, dəlilsiz, əsassız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aksium — <yun.> 1. riyaz. Sübutsuz qəbul edilən fikir. Həndəsədə olduğu kimi, maddi nöqtənin dinamikası elmini qurmaq üçün bir neçə aksiom qəbul olunur. Bu aksiomlar həndəsədəki aksiomlar kimi, uzun müddət aparılan müşahidə və təcrübələrdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çıxar(t)maq — f. 1. Bir şeyi bir yerdən kənar etmək, xaric etmək, dışarıya atmaq. // Bir yerdən götürüb başqa yerə qoymaq. Mebeli otaqdan çıxar(t)maq. – <Mehriban> vaxtın gec olmasına baxmayaraq, küçə balkonuna bir masa çıxarıb, süfrə düzəltdi. S. H.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəlilsiz — sif. Dəlili olmayan; sübutsuz, əsassız. Dəlilsiz fikir sübuta yetməz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutarsız — sif. Tutarı olmayan, sübutsuz, dəlilsiz, əsassız. Tutarsız sözlərə inanan olmaz; Gərək uyğun gələ sözünlə işin. İ. Soltan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhkamcasına — z.. Əhkam kimi, əhkam şəklində, qeyri tənqidi; sübutsuz dəlilsiz, qəti olaraq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti